Bu oqshom men uchun eng so’ngi oqshomdir. Soyalar mamlakatida senga yetisholmay, yolg’iz yurgandan ko’ra bu oqshom o’lganim maqul. Bu yerda har bir soyaning o’z egasi bor faqat men yo’lgi’zman. Sababi sen so’yang bo’lishimni istamading. Shu sabab bu mamlakatda yagona va eng bahtsiz soya menman. Bu ham yetmaganday yolg’izligim sabab bahtli soyalar men bilan gaplashishni istashmaydi. Tanholikda azobda yashashga majbur bir soya bilan kimni ham dardlash kisi kelardi….
Har oqshom soyalar baht gulhani atfofida to’planishadi va o’z egalariga qanday qilib ajralmas soyaga aylaganliklari bilan bog’liq hikoyalarni so’zlashadi. Men bu hikoyalar uzoqdan zavq bilan tinglayman. Ularga havas bilan turmulgancha uyquga ketaman… Har oqshom bir hil tush ko’raman. Tushumda men sening ajralmas soyanga aylanib, Baht gulhani oldida buni soyalarga so’zlab beraman… Qaniydi o’ngimda shunday bo’lsa edi… deb uygo’naman…
Tanholikda azobda yashashga endi chidoyolmayman… Bugun tunda o’zimni baht gulhaniga otaman va yonib kulga aylanam… Mana yana hamma soyalar to’plandi… Baht gulhani ham lovullab yonmoqda… Qachongacha tunlari azobda, kunlari hijronda qiynalibyashaydigan soya bo’lib yashayman. Bo’ldi qarorim qat’iy yonib o’lgan afzal bunday yashagandan ko’ra… Yonib yonib kulga aylansam qutularman bu azoblardan zora… Ko’zlarimni chirt yumdimu o’zimni olovga ottim…
Hayr endi… Men havas qilgan qadrdon soyalar… Hayr endi… Tanholikda o’tgan kunlarim… Hayr endi… Men sevgan va meni soyasiga aynalishimni istamagan Go’zal… O’zinga munosib bir bahtli soya topgin… Hayr endi…
Baht olovida yonayotgan vujudim tuyayotgan ogriq egasiz soya bo’lib yurgan paytlarimdagi azoblar oldida hech narsa emas ekan… Va nihoyat hammasidan qutuldim…
Bu oqshom o’laman meni hech kim eslamas Baht olovida yongan bir soyaman tutamas
