Қизгинамни узатдим,
Уз уйига кузатдим,
Кетарда бир сўз айтдим:
Қизим, қайнонанг - тилло.
Аразлаб келар кизим.
Жовдираб турар кўзим,
Безиллаб турар кўзим,
Дедим: қайнонанг - тилло.
Дер: "Қайнонам тили ўқ,
Койиб, нолиб, урар дўқ,
Кўнгил билан иши йўқ... "
Дедим: қайнонанг - тилло.
— Кечирмас, бурни осмон,
Эрим яхши, у - ёмон
— Бекор айтибсан, нодон, -
Дедим, Қайнонанг - тилло.
Икки кўлдан чиқар қарс,
Мулойим бўл, келгин паст,
"Хўп бўлади ", десанг бас,
Қизим, қайнонанг - тилло.
Арз килиб келгандаям,
Хар нима дегандаям,
Қизим ҳақ бўлгандаям,
Дедим: - Қайнонанг - тилло.
Кутиб олиб ўзини,
Бошламасдан сўзини,
Бекитаман оғзини:
Қизим, қайнонанг - тилло.
Қайнаб келса, "бор", - дедим,
"Сенга уйим тор", -дедим,
"Пешона бозор ", - дедим,
Дедим: Қайнонанг - тилло.
Қизгинамни оврайман.
Телефондаям сайрайман,
Уйкумдаям жоврайман:
Қизим, қайнонанг - тилло.
Чархни бузган - парраси,
Қизни бузган - онаси,
Бузмай ўлсин - онаси,
Қизим, қайнонанг - тилло.
Уйини-уй бўлсин деб,
Айрилмоқни кўрмай эп, .
Битта билан ўтсин, деб,
Дедим: Қайнонанг - тилло.
Қиз узатиб тўйлабман,
Қутилдим деб уйлабман,
Бекорларни суйлабман,
Қизим, Қайнонанг - тилло.
Қизингмидур ўғлингдир-
Бари юрак қўрингдир,
Тинчмаса шўрингдир,
Қизим, Қайнонанг - тилло
Марҳабохон йиғлаб дер:
Юрагим қони - бу шеър,
“Тиллахонга “ инсоф бер,
Қизим, Қайнонанг - тилло
Тугамайди ғавғоси,
Адо қилди савдоси,
Қиз туққаннинг жазоси-
“Қизим, Қайнонанг – тилло”
Marhabo Karimovaning "Dunyoning bir qavati" nomli
she'rlar to'plamidan olindi
|
