|
|
 | |  |
Главная » 2011 » Avgust » 14 » Soginch
|
Bu qissani Zilola ismli bir tanishimdan olgandim, aytishiga qaraganda uning yaqin do'sti tomonidan qissaning qayta ishlanga varianti emish. Juda ham ta`sirli! Voqea boshida shuni aytib o’tishim lozimki, men qismatimdan nolimayman. Bu ollohning qudrati. O’sha mash`um voqeaga ham bir yildan oshibdi… Mana, yana dillarni yayratuvchi bahor fasli kirib kelmoqda. Ikkalamiz ilk tanishgan chog`larimizda ham shu fasl hukmron edi. Atrofda ochilgan oppoq gullar go`yoki bizni tabriklash uchundek edi…
Moviy osmonni tomosha qilardik, olis-olislarda suzayotgan siyrak bulutlar yoniga uchgimiz kelardi-a? Seni hushnud etish uchun, bir dona qizil atirgul-u, sen yoqtirgan shokolod kifoya edi. Bir dona atirgul sen uchun 100tasidan ham afzal ekanligini ko’p bora ta`kidlarding. Sen bilan ko’rishishdan oldin olloxga hamdu sanolar, shukronalar bildirardim. "Mening sevgan yorim bor ollox, be adad shukur…”. Bizning ko`p sevishganlardan farqimiz shunda ediki, sevgimizni hech kimdan sir tutmasdik, hatto ota-onalarimiz xam xabardor edi. Bu esa bizning birga bo`lishimiz uchun, yana bir yengillik edi, xullas, bir-birimizdan ajralib qolishdan hech ham qo`rqmasdik. Bizga tengqurlarimizni havasi kelardi. Bir-birimizni qanchalar sevardig-a?! Sen bahor faslini yoqtirarding. Lekin negadir men sevgan kuz fasli senga hecham yoqmasdi. Kun kelib men ham shu faslni yomon ko`rib qolishim hayolimga ham kelmagandi…Aynan mana shu kuz fasli ikkimizni bir-birimizdan to abad ayirdi…! Kasalxonaga tushib qolganingda, vrachlar ahvolingni xavfli emasligini aytishgandi. Lekin kegin bilsam, ularni shunday deb aytishga sen majbur qilgan ekansan! Aslida esa bu yorug’-yolg`on dunyodan bevaqt ko`z yumishingni bilgansan. Oxirgi marta seni ko`rishga borganim hamon yodimda, o`zingni ancha yaxshi his etayotganding va men bundan xursand edim! Esingdami? "Sog`aysam, birga yangi hind kinosiga boramiz deganing” Men so’z bergandim. Nahot unutgan bo’lsang? Sen emasmi: " Kechki payt yonimga kelib ovora bo`lmang, ertaga bemalol darsingizga borib kelavering, tong sahar menga javob berishadi va men uyga borgach, sizga albatta qo’ng`iroq qilaman”, -degan. Men baribir "albatta” kelishimni, sen yoqtirgan o’sha mashur shokoloddan olib kelishimni aytdim. Sen bunga astoyidil qarshilik qilganding… nachora rozi bo`ldim! O`ylasam, o`shanda katta xato qilgan ekanman… Nega endi senga quloq soldim-a? Agar vaqtliroq borganimda, go’zal ko’zlaringi so`ngi marotaba ko`rarmidim… Balki bunga yuragim dosh bera olmay, meni o`zing bilan olib ketarmiding… O`sha tun! Yuragim juda notinch bo’ldi. Tuni bilan uxlay olmadim, ko’z oldimda go’zal visoling qayta qayta gavdalanaverdi. Tong yorishishini intizorlik bilan kutdim, biroq, kutganda vaqt ham o`tmas ekan. Nihoyat o’sha dillarni junbushga keltiruvchi tong yorishdi, lekin bu tong doimgidek tarovatli emasdi. Sendan qo’ng’iroq kutardim… afsus ha deganda qo’ng’iroq bo’lavermadi. Yuragim brogan sari notinch bo’laverdi… Negadir o`qishga oyog’im tortmay, sening yoningga shoshildim. Ko`chaga chiqganimda, havo qop-qora bulut, qarg`alar tinmay osmonda huddi ayuhan noz qilgandek aylanishardi, shuningdek juda kuchli shamol ham bor edi… Juda xam kayfiyatni buzadigan havo… Kasalxonaga yetib borguncha, do’konga kirdim va`daga vafo sen yahshi ko’radigan shokoloddan oldim. Yetib borgach ayanchli voqea guvohi bo’ldim, oila a`zolaringni o`ta kayfiyatsiz holati, otangni achchiq ko`z yoshlari!! Mening yuragimdan ham bir narsa uzildi. Baholu qudrat hech kimga gapirolmasdan to`g`ri seni xonanga kirdim, Ko’zimga hech narsa ko’rinmay qoldi… Butun vujudim muzlab qolgandi. Hatto vrachlarni qarshiligini ham yengib o’tdim! Sen ko`zlaringni ochgan holda yotarding… Men ko’zlaringni ko’rishga ulgurdim! Ko’z yoshlarim qalqib chiqa boshladi… Ishonmadim, biroz tinchlanishga harakat qildimu , shu zahoti senga savol bilan yuzlandim. "Qara… sen yoqtiradigan shokolad olib keldim, hali nonushta qilishga ulgurmagandirsan-a? Kel birga qilamiz ” Lekin sendan sado chiqmadi, hatto qayrilib ham qaramading-a? Huddi mendan arazlagandek eding … Bir oz sukutdan so’ng o`zimni yo`qotib qo`ydim, qo’llaringdan tutib bor ovozim bilan ollohdan seni qaytarib berishini so’rab baqirdim, meni tinchlantirish bo’limiga olib chiqib ketishdi… Nega, nega meni tashlab ketding? Menga shuni ravo ko`rdingmi? Baxtimizni shu yo`l bilan yakunlamoqchimiding?... Axir va`dalar unday emasi-ku?! Sening shu kichkina joning shunchalar katta dunyoga sig`madimi? Bundan kegin sensiz bu dunyoda yashashdan maqsadim nima ekanligini ham bilmasdim… Agarda mening o`rnimga boshqa bilan birga ketib qolganingda ham bunchalar kuymasdim… O’shanda men o`kinib-o`kinib yig`ladim, osmon xam xuddi meni yig`lashimni kutib turgandek, bor ko`z yosharini to`kib-soldi…endi bilsam, o`sha xosiyatsiz ob-havoning qora bulutlari - mening ko`z yoshlarim, uyimiz yonida pastlab uchayotgan qarg`alar - sening vafoting darakchilari ekan. Shamol esa seni uzoq-uzoqlarga olib ketish uchun shay bo`lib turgan ekan. Ana shu ayanchli kundayoq men kuz faslini juda ham yomon ko`rib qoldim, demak sen ham bejiz bu faslni yoqtirmas ekansan… Mana, hozir bahor fasli, bugun seni tug’ulgan kuning, ‘mozori sharif’ tomon yo’lga otlanarkanman qalbimga chiroq yoqsa yorishmaydi, sen yoqtirgan shokoloddan, va qip qizil atirguldan yana bir dona olvoldim, har bir qadamimda seni eslab borayapmanu… Yana ollohga shukrunolar bildiraman, "Alhamdullilah, hech bo’lmasa mening sevgan yorimdan hotiralarim bor” Tug’ilgan kuning muborak bo’lsin azizam!
|
|
Категория: Статья / Maqola |
Просмотров: 677 |
Добавил: Ukinch
| Рейтинг: 0.0/0 |
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Регистрация | Вход ] |
|
|
